"Prosto z mostu" - Jane Green

Autor: Jane Green
Tytuł: Prosto z mostu
Wydawnictwo: Axel Springer Polska & Zysk i S-ka
Seria/cykl wydawniczy: Literatura w spódnicy tom 10
Rok wydania: 2005
Liczba stron: 256
Kategoria: romans
Tłumaczenie: Beata Gontarczyk

Książka zakupiona wraz z kilkoma innymi w antykwariacie w Katowicach. Miałam nadzieję, że znajdę coś innego niż romanse, jednak seria książek „Literatura w spódnicy” szczególnie przykuła moją uwagę. Nie mogłam się im oprzeć, więc je nabyłam!

Anastasia jest kobietą w wieku 30 lat i nigdy nie spodziewała się, że w takim wieku będzie sama. Jest namiętnoholiczką, ciągle brakuje jej dzikiego seksu. Nie jest sama, bo ma swoje przyjaciółki. Andy, w równym stopniu (a może nawet bardziej) nienasyconą dziewczynę, która nie chce zobowiązań, jednak zawsze liczy, że mężczyzna po upojnej nocy oddzwoni. Mel, która tkwi z Davidem – skończonym draniem – w toksycznym związku. Jest terapeutką, ale nie potrafi dostrzec swojej sytuacji obiektywnie. Jest też Emma, która znalazła faceta i jest szczęśliwa. Czeka niecierpliwie na oświadczyny.

Anastasia w swojej bezradności postanowiła zrobić coś ze sobą i zapisała się na terapie do psychoterapeutki. Chodząc regularnie na seanse i przestrzegając zasady „szczerość przede wszystkim”, powoli zaczyna odkrywać siebie.  Nie udało jej się znaleźć faceta, z którym byłaby szczęśliwa. Zawsze coś szło nie tak. Ostatnią porażką – i to dość poważną – był Simon. Długo po nim płakała. Zdradził ją i przyznał, że potrzebuje trochę przestrzeni. Musiała się więc wyprowadzić. Zadziwiająco długo nie mogła przestać ubolewać nad ich rozstaniem. Później brakowało jej jedynie „porządnego pieprzonka”. Na różnych imprezach musiała wypatrzeć kogoś, kto byłby ciekawym materiałem na niezobowiązujący seks, a potem wiadomo. Długo jednak uczyła się, by nie przywiązywać się do osób, z którymi się pieprzy. Zawsze wspierał ją jej przyjaciel Adam, którego poznała jak była z Simonem. Jednak okazuje się, że Adam czuje coś więcej do Tashy i jej to wyznaje. Dziewczyna miała mętlik w głowie i odpowiedziała, że musi to przemyśleć. Za namową terapeutki zgodziła się spróbować. Była z nim szczęśliwa, ale czegoś brakowało. Ciągle żyła w przekonaniu, że brakuje jej namiętności, tego uczucia, które pojawiało się, gdy pieprzyła się z przypadkowymi typami. Rozmawiała o tym z terapeutką, ale jej wyjaśnienia nie uspokajały Tashy. Wkrótce przyjaciółki dostają zaproszenie na ślub Emmy, Richard w końcu się jej oświadczył. W sklepie z sukniami ślubnymi Tasha uświadamia sobie,  że dobrze jej w białym. Też chciałaby mieć taką suknię na sobie, jednak nie chciała, by to Adam był powodem, dla którego miałaby mieć na sobie tą suknię. Nie mogła się w nim zakochać.
Andrew to przystojny, zakochany w sobie facet, którego Tasha miała okazję poznać wcześniej. Bardzo ją pociągał. Gdy brała kąpiel, usłyszała, że ktoś dzwoni do drzwi. Owinęła się szybko ręcznikiem i pobiegła otworzyć. To był Andrew. Miał opory by wejść widząc ją w takim stanie, ale wszedł. Po krótkiej rozmowie, zaczęli się całować siedząc na kanapie. Usłyszeli dźwięk zamykanych drzwi. Adam widział co się działo. W tym dniu miał się do niej przeprowadzić.

Nie układało się najlepiej. Tasha wpadła na plan, który mogła ujawnić jedynie przed Andy. Chciała spotkać się z Andrew w hotelu i go przelecieć, by przekonać się, czy poczuje to, czego brakowało jej w związku z Adamem. Czy uda jej się powstrzymać przed popełnieniem błędu? Czy mimo wszystko wrócą do siebie? Czas leczy rany, ale czy i w tym przypadku tak jest?

Autorka zaintrygowała mnie formą, w jakiej utrzymywała powieść. Bohaterka Tasha opowiada czytelnikowi o swoich podbojach i problemach, prowadzi ciągły dialog zwracając się bezpośrednio do czytelnika. Czytając książkę i śledząc problemy dziewczyny, można odkryć część siebie. Jedno jest pewne, gorąco polecam tą książkę, bo jest warta przeczytania :)

Ocena: 11/10