"Dzidzia" - Sylwia Chutnik

 

Autor: Sylwia Chutnik
Tytuł: Dzidzia
Wydawnictwo: Świat Książki
Seria/cykl wydawniczy: Nowa proza polska
Rok wydania: 2010
Liczba stron: 174
Kategoria: literatura piękna







Książka dość specyficzna, mimo humorystycznego klimatu jest pełna metafor. Autorka wytyka polakom brak sił do mobilizacji, brak organizacji. Ogólnie książka opisuje historię naszej Polski podczas II Wojny Światowej, a później mówi o losach tak zwanej Dzidzi, która pokutuje za grzechy swojego narodu. Jest zmaterializowaną Polską, brak nóg i rąk daje nam do zrozumienia, że jesteśmy kalekim narodem, oprócz tego dziecko było inwalidą i nie potrafiło mówić. Co za tym idzie, na tle świata Polska jawi się jako właśnie kaleka, albo naród milczący bez własnego zdania, bo by mieć własne zdanie, trzeba mieć pozycję i pieniądze, a Polska to biedny kraj.

Pierwszy raz spotykam się z książką napisaną w tak specyficzny sposób i jest to coś interesującego. Język, jakim posługuje się autorka jest raczej prosty, mniej więcej taki, jakiego używa się na wsiach. Odnośnie wsi przedstawione są też różne przesądy, jak np. "co pomyślą sąsiedzi". Bohaterowie książki są bardzo skrzywionymi ludźmi ze skrajnymi przekonaniami odnośnie religii, pieniędzy i całego świata. Liczą się z opinią innych, nawet za bardzo.
Po przeczytaniu książki znalazłam na Youtube.com filmiki pani Sylwii Chutnik, która oprowadza nas po Warszawie i pokazuje miejsca opisane w książce. To historii dodaje nieco szczegółów, za co duży plus dla pomysłowego wydawnictwa :)
Do przeczytania książki zapaliłam się, gdy dowiedziałam się, że moja druga połówka na studia ma przeczytać i zreferować wybraną przez siebie książkę. Za namową jego znajomych wybraliśmy i zamówiliśmy tę książkę. Na początku miałam bardzo mieszane uczucia i czytając niektóre fragmenty płakałam ze śmiechu, co jeszcze mi się nie zdarzyło. Dopiero podchodząc z dystansem byłam w stanie zauważyć jakiś głębszy przekaz i te wszystkie metafory.

Z całą pewnością ją polecam, bo spostrzeżenia autorki są bardzo ciekawe :)

"Trucizna doskonała" - Amanda Quick

Autor: Amanda Quick
Tytuł: Trucizna doskonała
Wydawnictwo: Amber
Seria/cykl wydawniczy: Romans historyczny
Rok wydania: 2012
Liczba stron: 288
Kategoria: romans
Tłumaczenie: Małgorzata Dors






Książka opowiada o pewnej wybitnej botaniczce oraz detektywie, których połączyło morderstwo i kradzież. Oboje zostali włączeni do sprawy w celu rozwikłania zagadki. Ona, obdarzona nadludzkim przeczuciem, dzięki któremu mogła zdiagnozować truciznę po zapachu pomieszczenia, osoby czy też po dotknięciu otrutego. On, wybitny detektyw z paranormalnymi przeczuciami, których nie da się od tak wytłumaczyć.
Lucinda chciała rozwiązać tą zagadkę, by detektyw Spellar ze Scotland Yardu, który dostał tą sprawę jej nie obwiniał. Truciznę, którą został otruty arystokrata mógł przyrządzić jedynie uzdolniony botanik. Z jej ogrodu zniknęła niebezpieczna roślina, z której została przyrządzona skomplikowana trucizna. By oczyścić się z zarzutów, jakie niechybnie by usłyszała od pana Spellara, zatrudniła Caleba Johnsona, który posiadał ten paranormalny instynkt. Sprawa jest pełna zawiłych sytuacji i niewyjaśnionych okoliczności.

Ciekawie się czytało tą książkę. Była przepełniona ludźmi z niesamowitymi umiejętnościami. Wszyscy, którzy posiadali jakieś parapsychiczne umiejętności i pochodzili z rodziny Johnsów należeli do Towarzystwa Wiedzy Tajemnej. Dużo o tym było mówione. Warto wiedzieć, że kiedyś by móc osiągnąć swoje cele kosztem kogoś, można go było łatwo "sprzątnąć" trucizną. Taka moda...  Ciekawa tematyka, wiele wątków, bardzo specyficzni bohaterowie, za co wielki plus. Nie przepadam za przeciętnością, a książka zajmuje się tematem nieprzeciętności, zdecydowanie :-).

Ocena: 10/10

"Metamorfoza" - Margot Dalton

Autor: Margot Dalton
Tytuł: Metamorfoza
Wydawnictwo: Harlequin Enterprises
Seria/cykl wydawniczy: Super Romance
Rok wydania: 1994
Liczba stron: 315
Kategoria: romans
Tłumaczenie: Krystyna Sławińska







Leah Temple odzyskała świadomość dopiero w szpitalu. Młoda kobieta nie mogła przypomnieć sobie nazw otaczających ją przedmiotów. Nazwy jednych przypominały się jej od razu - innych nie mogła sobie przypomnieć. Mówiła jak małe dziecko, które dopiero poznaje pierwsze słowa. Z czasem zaczęła mówić więcej. Lekarz zdiagnozował amnezję. Dziewczyna po ocknięciu się, nie wiedziała nawet jak się nazywa. Była dosłownie jak małe dziecko. Wszystko poznawała na nowo. Była wspaniałą kobietą. W szpitalu Doris, pielęgniarka którą bardzo polubiła, pomagała jej uczyć się wszystkiego.Leah na początku była bardzo słaba i obolała. W szpitalu znalazła się, z powodu ciężkiego pobicia, jakiego doznała na jednej z ulic. Jej mąż przybył do szpitala i gdy się przebudziła, ujrzała jego zgorzkniałą twarz. Jego oczy wyrażały tak ogromną nienawiść do niej, że bała się go. Kiedy dowiedziała się, że już wkrótce opuści szpital, by udać się do domu męża była przerażona. Przed jej wypadkiem była kobietą egocentryczną, zadufaną w sobie, która nie znosiła sprzeciwu i wszyscy, bez wyjątku musieli być jej podporządkowani. Swojego męża nienawidziła, przez co on przestawał wierzyć w siebie. Tak bardzo ją kochał, a ona stale traktowała go z pogardą. Jej szydercze słowa i ironiczny śmiech zawsze tak bardzo go raniły. Patrząc na niewinną i kruchą kobietę w łóżku szpitalnym nie mógł uwierzyć, że to ta sama kobieta. Bez ogromu polakierowanych, sztucznie wyglądających włosów i bez tego mocnego, wyzywającego makijażu wyglądała tak bezbronnie. Lekarz zapewniał Paula, że to jest amnezja i że ona nie pamięta nic ze swojego życia, co wydarzyło się przed wypadkiem. On jednak nie chciał w to uwierzyć. Był przekonany, że to jej kolejna gra. Przed wypadkiem otrzymała papiery rozwodowe.
Na tym etapie zakończę streszczenie i zachęcam do czytania :)

Jest to druga książka, która dotyczyła tematu amnezji i została przeczytana przeze mnie. Jest to zdecydowanie fascynujący temat. Oczywiście opisana powyżej książka została wydana w 1994r, a od tego czasu minęło 18 lat i medycyna uległa znacznemu rozwinięciu. Teraz na pewno wiemy więcej na ten temat.

Książka dostaje duży plus za to, że został podjęty ten konkretny temat oraz za to, że nie kończy się punktem kulminacyjnym zajmującym około 3 linijek, tylko jest bardziej złożona. Bardzo ciekawa książka. Polecam :-)

Ocena: 8/10