"Jutro będzie piękny dzień" - Marion Lennox

Autor: Marion Lennox
Tytuł: Jutro będzie piękny dzień
Wydawnictwo: Harlequin Enterprises
Seria/cykl wydawniczy: Romans
Rok wydania: 2001
Liczba stron: 156
Kategoria: romans
Tłumaczenie: Jolanta Dobrowolska








Kolejna opowieść z wydawnictwa "Harlequin", która jest warta przeczytania.
Książka ta nie należy do najprostszych. Bohaterowie tej historii przeżywają wiele trudnych emocji, walczą z ranami zadanymi w przeszłości, by móc stać się dojrzałym człowiekiem, który podejmuje dojrzałe decyzje.

Nick w życiu kierował się drogą kierującą go do celu. Pragnął zostać Sędzią Sądu Najwyższego. Jednak na drodze do sukcesu stanęło mu wymaganie, jakim jest odbycie dwuletniego pobytu na stanowisku sędziego w pewnej wiosce rybnej. Bohater dowiadując się co musi zrobić, by osiągnąć swój cel zawahał się, ponieważ nie znosił miejsc, w których panowała cisza, rwał się do wielkomiejskiego gwaru. Zrozumiał, że tylko dwa lata dzielą go od tego, do czego dążył całe życie. Odważył się i podjął decyzję.

W drodze do miasteczka rozpoczyna się ostra akcja. Na stacji benzynowej Nick rozpoznaje jednego z młodocianych przestępców, którego sprawę prowadziła jego koleżanka. Ten wszedł do prawdopodobnie skradzionego samochodu i uciekł. Bohater natychmiast ruszył za nim. Kiedy wjechali do wsi, w której Nick miał zamieszkać, młodzieniec wyhamował w niecodzienny sposób wbijając się w przedszkole maską samochodu.

Chłopak nie ucierpiał bardzo. Wziął za zakładnika Nicka i przedszkolankę - Shani z dziećmi. Nieletni był uzbrojony. Shani wpadła na pomysł jak uwolnić dzieci, w momencie gdy chłopak odpowiadał na negocjacje policji. Zostali tylko Nick, Shani, mały chłopczyk i przestępca. Terrorysta zdenerwował się, że dzieci umknęły. Przez cały czas, gdy zakładnicy byli przetrzymywani, Shani w sposób dydaktyczny wywalczyła naleśniki oraz proszki na katar sienny. Mówiła z takim przekonaniem, że nie można było jej odmówić. Policja dostarczyła wszystko, czego potrzebowali. Dostali naleśniki, gorącą czekoladę i proszki. Po zjedzeniu naleśników Shani zaniosła gorącą czekoladę młodemu terroryście. Ten po wypiciu czekolady - zasnął. Nie wiedział, że proszki na katar nasienny zostały dodane do jego czekolady. Shani znała sposób ich działania, ponieważ ktoś z jej rodziny brał te leki i po nich zasypiał. Takim oto podstępem udało im się wydostać z przedszkola. Nie za bardzo kojarzący przestępca został zabrany do radiowozu.

Nick od zawsze wiedział, że życie z kobietą to nie jest jego droga. Poznając tą przedszkolankę zaczął doznawać uczuć, których z początku sam nie potrafił zrozumieć. Kobiety z którymi kiedyś się spotykał, były zupełnie inne od tej prostej dziewczyny. 

Czy czar i urok osobisty Shani będą w stanie przebić się przez przeświadczenie Nicka o tym, że nie potrzebuje nikogo bliskiego? Jak potoczą się ich losy?

Dowiecie się po przeczytaniu książki, do czego serdecznie zapraszam :)

Ocena: 10/10